ΥΠΟΜΟΝΗ,ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΛΕΞΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ

Ανέκαθεν ως λαό μας χαρακτήριζε η ανυπομονησία,η βιασύνη,ο χωρίς λόγο πανικός.Η προχειρότητα με την οποία διεκπεραιώνουμε κάθε υποχρέωσή μας και ο αγχώδης και...πανικόβλητος τρόπος που αντιμετωπίζουμε τις δύσκολες στιγμές στη ζωή μας είναι πραγματικά...αξιοθαύμαστα!Όπου κι αν κοιτάξουμε γύρω μας,μα στο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα,μα στην πολιτική,μα στην απλή,καθημερινή ζωή πάντα θα δούμε πως είμαστε ένας λαός που δεν θέλει και δεν μπορεί να περιμένει και που δεν μπορεί να δει τα πράγματα με "καθαρή" ματιά.Να περιμένει ώστε να ωριμάσουν,για παράδειγμα,κάποιες συνθήκες,να περιμένει ώστε να παγιωθούν κάποιες καταστάσεις,να περιμένει,βρε αδερφέ,ώστε πρώτα να δει διεκπεραιωμένα και τελειωτικά κάτι κι ύστερα να το κατακρίνει και να το...πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων.
Δε μου ήρθαν...ουρανοκατέβατα όλ'αυτά.Αντιθέτως,τα σκεφτόμουν ενώ παρακολουθούσα ένα απλό,καθημερινό(και βαρετό..)δελτίο ειδήσεων.Στην ενότητα της πολιτικής,όπου βεβαίως κυριαρχεί η μάχη για τη διαδοχή του Κ.Καραμανλή στη Ν.Δ.,είδα με έκπληξη(;)πως ο Δ.Αβραμόπουλος απέσυρε την υποψηφιότητά του από την "κούρσα" επειδή ήθελε να διατηρηθεί η ενότητα και το καλό κλίμα στο διάστημα μέχρι το συνέδριο στα τέλη Νοέμβρη,θεωρώντας προφανώς πως εάν συνέχιζε,τα πράγματα θα...στράβωναν με κάτι που θα ξεστόμιζε ή που θα έκανε,ειδικά με τα όσα ακούγονται τις τελευταίες ημέρες από κυρίους Βουλγαράκηδες και λοιπούς.Στα μάτια μου εμένα,αυτή η αποχώρηση μου δείχνει έλειψη ηγετικής φυσιογνωμίας,πάθους για μια καλύτερη πορεία του κόμματος και έλειψη υπομονής και σύνεσης,τη στιγμή μάλιστα που πριν από ένα μήνα περίπου ο ίδιος ο κ.Αβραμόπουλος δήλωνε,μετά σιγουριάς,πως ό,τι και αν γίνει θα είναι μέχρι τέλους υποψήφιος.Πάλι πρόχειρη,βιαστική και "εύκολη" απόφαση.Αυτό,βέβαια,είναι μόνο ένα απλό παράδειγμα.
Έπειτα,είδα το ρεπορτάζ για την "φοβερή και τρομερή" νέα γρίπη.Το αφήνω απλά ασχολίαστο,μιας και η...παλιά γρίπη τα ίδια και χειρότερα μπορεί να επιφέρει.Απλά ακούσαμε κάτι και χωρίς καν να κρίνουμε καταστάσεις,φέραμε την καταστροφή.
Περνώντας στα αθλητικά του δελτίου,άκουσα πως ο ΟΦΗ και 2-3 ακόμα ομάδες άλλαξαν προπονητές.Έδιωξαν τους προπονητές τους,πιο σωστά.Ο ΟΦΗ,που βιώνει την πιο δύσκολη και μεταβατική περίοδο της ιστορίας του,διαθέτει ένα υλικό με καλούς,μεν,παίχτες,καθόλου όμως "δεμένους" μεταξύ τους.Η διοίκηση του όμως,θεώρησε πως το προπονητικό δίδυμο Παπαβασιλείου-Σηφάκη είναι υπεύθυνο για τη μέτρια πορεία της ομάδας και το έδιωξε.Μα πώς μπορείς να κρίνεις μέσα σ'ένα μήνα τη δουλειά και την πορεία ενός ανθρώπου,ο οποίος έχει να διαχειριστεί ένα εντελώς καινούργιο υλικό.Τον αφήνεις να δουλέψει,και τα αποτελέσματα γρήγορα ή αργά θα φανούν.Αλλά αυτό είναι το θέμα εδώ στην Ελλάδα.Τα θέλουμε όλα και τα θέλουμε τώρα.Χωρίς να μας νοιάζουν οι δυσκολίες,οι συγκυρίες ή ό,τι άλλο,εμείς θέλουμε με το ελάχιστο κόστος να τα καταφέρουμε όλα στη στιγμή.Και ακόμα τώρα κι αν ανέβει ο ΟΦΗ με το νέο κόουτς,είμαστε σίγουροι πως κι αυτός σε λίγο καιρό θα εκδιωχθεί σαν ανεπαρκής.Και αυτό θα συνεχίζεται σαν γαιτανάκι.Και φέρνουμε το παράδειγμα του ΟΦΗ επειδή είναι επίκαιρο.Τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν σε όλες τις ελληνικές ομάδες,σε όλα τα σπορ.Έτσι,όμως,δουλειά δε γίνεται σε βάθος χρόνου.Πρέπει να υπάρχει μια υπομονή,μία στοιχειώδης πίστωση χρόνου,μία "πολιτική" που θα εξασφαλίζει και τα αποτελέσματα σε βάθος χρόνου.Κάτι τέτοιο συμβαίνει,π.χ.,στον Εργοτέλη όπου ο Νίκος Καραγεωργίου διανύει ήδη τον πέμπτο χρόνο του σαν προπονητής του.Από τα ελάχιστα παραδείγματα στον ελλαδικό χώρο.Γιατί στο εξωτερικό,τί να πρωτοαναφέρουμε.Αρσέν Βενγκέρ,Άλεξ Φέργκιουσον και τόσοι άλλοι έμειναν για δεκαετίες ολόκληρες στις ομάδες τους,τους εμφύσηασαν τη φιλοσοφία τους,έφτιαξαν το "DNA" τους,έβγαλαν παίκτες.Και όλα αυτά,γιατί πολύ απλά υπήρχε πρόγραμμα και διάθεση για υπομονή από τα αφεντικά.Και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε.
Κάποια στιγμή,κι εμείς έτσι θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε.Να έχουμε υπομονή,να έχουμε σταθερές,πρόγραμμα,αρχές.Να μάθουμε να εκτιμούμε κάποια πράγματα,να μην τα θέλουμε όλα εδώ και τώρα,να μην απαξιώνουμε τους πάντες και τα πάντα στο βωμό της πρόσκαιρης ευχαρίστησης,να μην πανικοβαλόμαστε χωρίς να κρίνουμε πρώτα.Τώρα θα μου πείτε "τί μας λες αυτά ρε αδερφέ,εμείς έτσι είμαστε και έτσι γουστάρουμε να είμαστε.."(για να το πούμε και λαικά).Κι ίσως να'χετε και δίκιο.Δύσκολο να αλλάξει ο άνθρωπος.Μπορεί,όμως,τουλάχοστον να προσπαθήσει να γίνει έστω και λίγο καλύτερος.Και πού θα πάει..Με τον καιρό θα γίνουμε όπως πρέπει..Είπαμε,με υπομονή όλα γίνονται..