Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ Η ΤΖΟΥΛΙΑ,ΑΛΛΑ ΟΣΟΙ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΑΖΙ ΤΗΣ..

Όλοι σας θα έχετε ακουστά για την κυρία Τζούλια Αλεξανδράτου..Είτε θα την θυμάστε από τα καλλιστεία του ΑΝΤ1,είτε θα την έχετε πετύχει σε κάποια μεσημεριανή,κουτσομπολίστικη εκπομπή,είτε θα έχετε θαυμάσει τις φοβερές "ερμηνείες" της στις,απείρου κάλους,"ταινίες" που έχει γυρίσει τελευταία..
Η Τζούλια,λοιπόν,η "δική μας Τζούλια"-και θα εξηγήσω παρακάτω τον χαρακτηρισμό-απέστειλε την περασμένη Δευτέρα επιστολή στον πρόεδρο της Βουλής και τον Πρωθυπουργό(!),στην οποία διαμαρτύρεται για τους χαρακτηρισμούς "πορνοστάρ" και "φορογυγά" που της απέδωσε με ομιλία του ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ,Δημήτρης Παπαδημούλης και με την οποία επιστολή ζητάει την προστασία του ονόματός της..
Προφανώς,ως έλληνίδα πολίτης η Τζούλια έχει κάθε δικαίωμα να προασπίσει το όνομα και τον εαυτό της και από την στιγμή που κάποιος δημόσια την εξύβρισε και την προσέβαλε,θεώρησε πως πρέπει να αμυνθεί..Το θέμα,βέβαια,είναι το τί εμπεριέχει η συγκεκριμένη επιστολή..Μεταξύ άλλων,η συμπαθής σταρ αφού διαμαρτύρεται για τους χαρακτηρισμούς που της απεδώθηκαν,αμφισβητεί την "καθαρότητα" και διαφάνεια της καρίερας του κ.Παπαδημούλη και χαρακτηρίζει τον ευατό της ως "είδωλο και εκπρόσωπο της νέας γενιάς της Ελλάδας",που με αυτά τα χαρακτηριστικά σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο να συμμετέχει στις επόμενες βουλευτικές εκλογές..Όπως καταλαβαίνετε,η κατάσταση έχει αρχίσει να ξεφεύγει επικίνδυνα..Και το θέμα είναι,πως δεν ευθύνεται η ίδια η Τζούλια..Η κοπέλα γύρισε την ταινία-πορνό της,έβγαλε τα λεφτά της,ανύψωσε το...καταρακωμένο ηθικό των Ελλήνων και έκανε όλη τη χώρα να ασχολείται μαζί της..Έγλημα,πάντως,σίγουρα δεν έκανε και ούτε προκάλεσε μόνη της αυτό τον χαμό γύρω από το όνομά της.Κι αυτό το τελευταίο είναι αυτό ακριβώς στο οποίο θέλω να καταλήξω..Γιατί να ασχολείται όλη Ελλάδα με μια-κάποια Τζούλια;Γιατί ένας σοβαρός-θέλουμε να πιστεύουμε-βουλευτής σαν τον κ.Παπαδημούλη να ασχολείται με Τζούλιες και λοιπές ανοησίες στην ομιλία του στο ελληνικό κοινοβούλιο,αντί να ασχολείται με τα χάλια της ελληνικής πολιτικής και της δικής του,κατ'επέκταση,παράταξης;Γιατί,πολύ απλά,έτσι είμαστε ως λαός..Κάνουμε την τρίχα-τριχιά,"βγάζουμε από την μύγα ξύγκι",ασχολούμαστε,για να το πούμε απλά,με αυτά τα "μικρά" και ασήμαντα που μας αρέσουν και που μας χαλαρώνουν,χωρίς να δίνουμε δεκάρα τσακιστή για τα σημαντικά κι αυτά που πραγματικά μας αφορούν..Η κυρία Αλεξανδράτου δεν θα "υπήρχε στο χάρτη",αν εμείς οι ίδιοι δεν την βάζαμε..Όσο πιο πολύ ασχολείσαι με κάτι,τόσο παραπάνω αξία του προσδίδεις,αυτό είναι νόμος..Και για να φτάσει στο σημείο η Τζούλια να δηλώνει πως σκέφτεται να κατέβει στις εθνικές εκλογές και να βγάζει επιστολές-επιθέσεις σε πολιτικούς,μάλλον την έχουμε βάλει για τα καλά στον "ελληνικό χάρτη".

Κυριακή 18 Απριλίου 2010

ΤΡΑΓΕΛΑΦΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ..

Κατανοώ,μέχρι εκεί που δεν πάει,όλα τα δίκια και τα δικαιώματα όλων των συνδικαλιστών ανεξαιρέτως.Κατανοώ ακόμη περισσότερο πως οι καιροί που διανύουμε είναι,από πολλές απόψεις,πολύ δύσκολοι και πως κάποιες-σκληρές-αποφάσεις της κυβέρνησης έρχονται σε ρήξη με αυτά τα δικαιώματα και ως εκ τούτου υπάρχουν αντιδράσεις,ου μην απεργίες,κινητοποιήσεις,πορείες και ούτω καθ'εξής..
Αυτό που εγώ,με το φτωχό μου το μυαλό,δεν μπορώ με τίποτα να κατανοήσω,είναι πως αποφασίζεις να εξαγγείλεις απεργίες για τις ημέρες στις οποίες ξεκινούν οι πανελλαδικές εξετάσεις..Και όμως,καλά διαβάζετε..Η ΟΛΜΕ(συνδικαλιστικό όργανο των εκπαιδευτικών)αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν απεργιακές κινητοποιήσεις στις 4 Μαίου,την ημέρα δηλαδή που ξεκινούν οι πανελλήνιες για τους μαθητές των ΤΕΕ,έχοντας,λέει,"στα σκαριά" και νέες κινητοποιήσεις για τις 14 Μαίου,ημέρα που ξεκινούν οι εξετάσεις για τα υπόλοιπα(πλην ΤΕΕ)Λύκεια,αντιδρώντας έτσι στο νέο πολυ-νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας,που ανατρέπει την κατάσταση με τους διορισμούς τους..Θα πρέπει να αισθάνονται το λιγότερο ντροπή αυτοί που πήραν τις συγκεκριμένες αποφάσεις..Είναι αδιανόητο να κρατάς "ομήρους" εκατοντάδες χιλιάδες νέους μαθητές,που σύμφωνα με ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα έχουν διαμορφώσει από την αρχή της χρονιάς ένα πρόγραμμα διαβάσματος..Έχουν υποστεί όλη αυτή την-χωρίς λόγο ουσιαστικά,αλλά αυτή είναι άλλη κουβέντα-ταλαιπωρία,όλο το άγχος,όλα τα έξοδα(φροντιστήρια,βιβλία,κλπ κλπ)έχουν τραβήξει όλο το "λούκι",για να το πούμε λαικά,κι έρχονται τώρα οι συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ να μπλοκάρουν τις εξετάσεις,να ανατρέψουν όλο αυτό τον προγραμματισμό τους και να πάνε πίσω τους μαθητές,θέλοντας έτσι να εκβιάσουν την Υπουργό Παιδείας να ικανοποιήσει τα αιτήματά τους..Όχι κύριοι,δεν πάει έτσι..Αυτά είναι χτυπήματα "κάτω από τη ζώνη" και δεν με ενδιαφέρει τί και γιατί διεκδικούν..Δεν λέω να μην κινητοποιούνται,δεν λέω,σε καμία μα καμία περίπτωση να μην διεκδικούν όσα(πιστεύουν πως)τους αναλογούν και δεν λέω να δέχονται "αμάσητο" ότι τους πασάρουν..Αυτό που λέω και το βροντοφωνάζω,είναι πως δεν μπορείς να παίρνεις έρμαιο των αποφάσεών σου νέα παιδιά που κοπιάζουν όλη τη χρονιά για ένα μεγάλο στόχο..Δεν γίνεται να έρχεσαι εσύ και να τους μπλοκάρεις αυτή τη διαδικασία με το "έτσι θέλω"..Γιατί όσες μέρες(ή και ώρες..)κι αν πάει πέρα η ημερομηνία των εξετάσεων(αν εφαρμοστεί τελικά η κινητοποίηση),ανατρέπεις έναν προγραμματισμό και μία ψυχοσύνθεση ενός 18 χρονου παιδιού..Και δεν με νοιάζει αν τελικά εφαρμοστεί η συγκεκριμένη απόφαση..Και μόνο που πάρθηκε αρχικά και συζητήθηκε σοβαρά είναι,τουλάχιστον λυπηρό..
Και θα πρέπει κάποια στιγμή σ'αυτή την έρμη και κατακαημένη χώρα-ναι,είτε σας αρέσει είτε όχι τέτοια είμαστε..-να καταλάβουμε πως δεν γίνεται να ζητάμε αλλαγές,να ζητάμε εξυγίανση,να ζητάμε καλύτερη ζωή και στο πρώτο ανατρεπτικό ή σκληρό μέτρο να παίρνουμε αμέσως τους δρόμους και να παραλύουμε τη χώρα..Θα πρέπει να μάθουμε και τί σημαίνει η λέξη "υπομονή" και τί η λέξη κατανόηση..Γιατί χωρίς αυτά,δεν πας πουθενά..

Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010

ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΕ ΠΙΑΝΕΙ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ...

Τον τελευταίο ένα με ενάμιση μήνα,η κατάσταση της χώρας μας μοιάζει και-πολύ φοβάμαι πως είναι-απελπιστική..Δεν ξέρουμε καλά-καλά τί χρωστάμε και πού,δεν ξέρουμε τί φόρο να πρωτοαυξήσουμε για να μειώσουμε το έλλειμα,δεν ξέρουμε καν αν σε λίγο καιρό θα βρισκόμαστε εντός της Ευρωπαικής Ένωσης..Και τί ξέρουμε,θα μας πεις..
Ξέρουμε και μάλιστα από...πρώτο χέρι-όσοι κατοικούμε στο χάος που λέγεται Αθήνα-,πως η κατάστατη αυτή τη στιγμή στην πρωτεύουσα της χώρας-και κατ'επέκταση σε όλη τη χώρα-είναι ένα ατελείωτο μπάχαλο..Και δεν αναφερόμαστε στο κυκλοφοριακό κομφούζιο ούτε στην κίνηση στα μαγαζιά-αυτά είναι...αθώα πταίσματα!Αναφερόμαστε στις συνεχείς απεργίες,όλων των κλάδων,στα αλλεπάλληλα συλλαλητήρια,στις πορείες..Και φυσικά,δεν το λέμε για να επικρίνουμε τους πολίτες και τα συνδικαλιστικά τους δικαιώματα..Κάθε άλλο μάλιστα,μαζί τους είμαστε..Το λέμε για να επικρίνουμε όλα όσα οδήγησαν έως εδώ την κατάσταση.Γιατί,για να φτάσει ο εργαζόμενος στο σημείο να βγαίνει κάθε μέρα στο δρόμο,δεν μπορεί,κάτι δεν λειτουργεί καλά..Δεν τον έπιασε ξαφνικά η πρεμούρα να βγει έξω και να διαμαρτύρεται..Το κάνει γιατί νιώθει στο πετσί του την κοροιδία που πέρασε όλα τα προηγούμενα χρόνια..Καλά έφαγαν και ήπιαν οι περασμένες κυβερνήσεις(και ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.),καλά έφαγαν οι έχοντες και κατέχοντες και όλα αυτά σε βάρος του απλού εργαζόμενου ανθρωπάκου,που με τρεις κι εξήντα παλέυει για να συντηρήσει εαυτόν και οίκο..Όσο...μελόδραμα κι αν σας κάνει,έτσι είναι και τώρα το βρίσκουμε μπροστά μας..Κάθε μέρα κλειστοί δρόμοι,κάθε μέρα αποχή από τις δουλειές,κάθε μέρα κλειστά τα Πανεπιστήμια,κάθε μέρα παραλυμένη και σε κλοιό διάλυσης η χώρα,πολύ απλά γιατί ο κόσμος έχει μάτια και βλέπει και κρίση για να κρίνει πως η κατάσταση που διαμορφώνεται εις βάρος του τόσα χρόνια,κάποτε πρέπει να σταματήσει..Με λίγα λόγια,τίποτα δεν λειτουργεί καλά και όσο καλές προθέσεις κι αν έχει ο Γιώργος Παπανδρέου και οι συγκυβερνούντες του,η κατάσταση μοιάζει δύσκολο να αντιστραφεί..Όπως τόνισε και ο πρωθυπουργός “τα νέα μέτρα είναι τα πιο σκληρά που έχουν ληφθεί ποτέ στη χώρα” και ζήτησε “θυσίες από τον ελληνικό λαό” για να μπορέσει η Ελλάδα να ορθοποδήσει και πάλι..Πόσες θυσίες ακόμα να κάνουν οι απλοί πολίτες κύριε Παπανδρέου;Μήπως ήρθε η ώρα να γίνουν θυσίες και από αυτούς που έχουν και μάλιστα πολλα;Και εννοούμε τους μεγαλοεπιχειρηματίες,εννοούμε την Εκκλησία,εννοούμε τα “ψηλά κεφάλια”..Δεν λέμε,εντάξει,να αυξηθούν οι φόροι και για τον πολίτη..Αλλά μέχρι ενός σημείου..Να αυξηθούν,όμως,κατακόρυφα οι φόροι από αυτούς που και έχουν και που δεν θα έχουν και μεγάλο πρόβλημα να δώσουν στο κράτος.Θέλει...αρετή και τόλμη μια τέτοια κίνηση,όμως πιστεύουμε πως ένας πολιτικός με το κύρος του Γιώργου Παπανδρέου είναι ικανός να κάνει αυτήν την τομή..Ήδη η φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας με συντελεστή 20% είναι μία καλή αρχή..Το γεγονός πως η εκκλησία αντέδρασε και μίλησε για “εχθρική στάση της Πολιτείας απέναντι της” απλά το αφήνουμε ασχολίαστο,γιατί δεν θέλουμε να γράψουμε βαριές κουβέντες..Το αφήνουμε στην κρίση του καθενός σας..

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΝΤΕΡΜΠΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΩΠΑ!

Το Σαββατοκύριακο που μας έρχεται,28 και 29 του Νοέμβρη,θα αποτελέσει,ίσως,ένα από τα πιο "γεμάτα" και "καυτά" διήμερα των τελευταίων ετών.Κι αυτό γιατί θα είναι το...σαββατοκύριακο των ντέρμπι!Τόσο στον αθλητικό όσο και στον πολιτικό στίβο θα έχουμε αναμετρήσεις που θα...κόψουν την ανάσα!
Στα της πολιτικής,η Ντόρα Μπακογιάννη και ο Αντώνης Σαμαράς θα διεκδικήσουν μέχρις εσχάτων τη θέση του επόμενου αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας.Οι μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις,δεν δείχνουν απλά μία δυνατή αναμέτρηση αλλά ένα...ντέρμπι πρώτου μεγέθους!Κι επειδή στους δύο,τρίτος(Π.Ψωμιάδης)δε χωρεί,η μάχη για την ανάδειξη του νέου ηγέτη της κυβερνητικής αντιπολίτευσης θα κρατήσει,ίσως,μέχρι και της πρώτες πρωινές ώρες της επόμενης Δευτέρας.
Όσο "γερή",όμως,κι αν είναι η πολιτική αυτή αναμέτρηση,δεν μπορεί σίγουρα να ισοσκελίσει τους σφυγμούς των δύο μεγάλων ντέρμπι σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ!Ολυμπιακός και Παναθηναικός,οι "αιώνιοι" αντίπαλοι,θα τεθούν αντιμέτωποι και στα δύο μεγαλύτερα αθλήματα και μάλιστα...back to back(ελληνιστί...κολλητά μεταξύ τους)το απόγευμα της Κυριακής!Το Φάληρο θα φιλοξενήσει και τις δύο αναμετρήσεις(σε Καραισκάκη και ΣΕΦ),ανάμεσα στις δύο ομάδες που...λατρεύουν να μισιούνται όσο κανένας άλλος!Φυσικά και στην μπάλα και στο μπάσκετ προβλέπεται σκληρή αναμέτρηση,όχι μόνο λόγω της δεδομένης δυναμικότητας και των δύο ομάδων,αλλά και μόνο εξαιτίας της ιδιομορφίας αυτών των παιχνιδιών.Σε ντέρμπι Ολυμπιακός-ΠΑΟ,παίζεις πάντα για τη νίκη,είτε είσαι σε άριστη είτε σε κάκιστη κατάσταση.Είναι η αντιπαράθεση δύο διαφορετικών κόσμων.Και μιλάμε πάντα για τα πλαίσια εντός ττων τεσσάρων γραμμών των γηπέδων.Με τις ασχήμιες και τα έκτροπα που δημιουργούν κάποιοι ανεγκέφαλοι,έξω από τα γήπεδα ποτέ δεν θα ασχοληθούμε ιατί θα τους τους δώσουμε και αξία.
Κι αν το...προχωρήσουμε ακόμη περισσότερο,το ερχόμενο Σάββατο υπάρχει και το τεράστιο ποδοσφαιρικό παιχνίδι ανάμεσα σε Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης,το λεγόμενο και "ελ κλάσικο".Ένα ματς που "κλέβει" την παράσταση σε ολόκληρο τον κόσμο.Το...Ισπανικό Ολυμπιακός-ΠΑΟ θα λέγαμε,με τη μόνη διαφορά τις χιλιάδες παραπάνω κόσμου που θα δουν αυτόν τον αγώνα και την απείρως μεγαλύτερη ποδοσφαιρική ποιότητα των δύο αυτών ισπανικών ομάδων.
Απ'όπου κι αν το δει κανείς,λοιπόν,το επερχόμενο ΣΚ θα είναι συναρπαστικό,με ντέρμπι σε όλα τα μέτωπα!Το ποιο,απ'όλα,θα είναι και το κερδισμένο σε τηλεθέαση και παρακολούθηση,αφήνουμε εσάς να το κρίνετε.Εμείς για ένα είμαστε σίγουροι.Την Κυριακή,σε κάθε ένα από τα εκλογικά κέντρα για τους ψηφοφόρους της Ν.Δ.,θα υπάρχει κι από μία τηλεόραση,που θα παίζει,με τον ήχο στο τέρμα,την μετάδοση των δύο μεγάλων αθλητικών αναμετρήσεων.Μη σας πούμε ότι ακόμα κι οι υποψήφιοι αρχηγοί,θα ρίχνουν πού και πού,από μια "πεταχτή" ματιά σε ΝΕΤ και ΣΚΑΙ..!

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

ΥΠΟΜΟΝΗ,ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΛΕΞΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ

Ανέκαθεν ως λαό μας χαρακτήριζε η ανυπομονησία,η βιασύνη,ο χωρίς λόγο πανικός.Η προχειρότητα με την οποία διεκπεραιώνουμε κάθε υποχρέωσή μας και ο αγχώδης και...πανικόβλητος τρόπος που αντιμετωπίζουμε τις δύσκολες στιγμές στη ζωή μας είναι πραγματικά...αξιοθαύμαστα!Όπου κι αν κοιτάξουμε γύρω μας,μα στο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα,μα στην πολιτική,μα στην απλή,καθημερινή ζωή πάντα θα δούμε πως είμαστε ένας λαός που δεν θέλει και δεν μπορεί να περιμένει και που δεν μπορεί να δει τα πράγματα με "καθαρή" ματιά.Να περιμένει ώστε να ωριμάσουν,για παράδειγμα,κάποιες συνθήκες,να περιμένει ώστε να παγιωθούν κάποιες καταστάσεις,να περιμένει,βρε αδερφέ,ώστε πρώτα να δει διεκπεραιωμένα και τελειωτικά κάτι κι ύστερα να το κατακρίνει και να το...πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων.
Δε μου ήρθαν...ουρανοκατέβατα όλ'αυτά.Αντιθέτως,τα σκεφτόμουν ενώ παρακολουθούσα ένα απλό,καθημερινό(και βαρετό..)δελτίο ειδήσεων.Στην ενότητα της πολιτικής,όπου βεβαίως κυριαρχεί η μάχη για τη διαδοχή του Κ.Καραμανλή στη Ν.Δ.,είδα με έκπληξη(;)πως ο Δ.Αβραμόπουλος απέσυρε την υποψηφιότητά του από την "κούρσα" επειδή ήθελε να διατηρηθεί η ενότητα και το καλό κλίμα στο διάστημα μέχρι το συνέδριο στα τέλη Νοέμβρη,θεωρώντας προφανώς πως εάν συνέχιζε,τα πράγματα θα...στράβωναν με κάτι που θα ξεστόμιζε ή που θα έκανε,ειδικά με τα όσα ακούγονται τις τελευταίες ημέρες από κυρίους Βουλγαράκηδες και λοιπούς.Στα μάτια μου εμένα,αυτή η αποχώρηση μου δείχνει έλειψη ηγετικής φυσιογνωμίας,πάθους για μια καλύτερη πορεία του κόμματος και έλειψη υπομονής και σύνεσης,τη στιγμή μάλιστα που πριν από ένα μήνα περίπου ο ίδιος ο κ.Αβραμόπουλος δήλωνε,μετά σιγουριάς,πως ό,τι και αν γίνει θα είναι μέχρι τέλους υποψήφιος.Πάλι πρόχειρη,βιαστική και "εύκολη" απόφαση.Αυτό,βέβαια,είναι μόνο ένα απλό παράδειγμα.
Έπειτα,είδα το ρεπορτάζ για την "φοβερή και τρομερή" νέα γρίπη.Το αφήνω απλά ασχολίαστο,μιας και η...παλιά γρίπη τα ίδια και χειρότερα μπορεί να επιφέρει.Απλά ακούσαμε κάτι και χωρίς καν να κρίνουμε καταστάσεις,φέραμε την καταστροφή.
Περνώντας στα αθλητικά του δελτίου,άκουσα πως ο ΟΦΗ και 2-3 ακόμα ομάδες άλλαξαν προπονητές.Έδιωξαν τους προπονητές τους,πιο σωστά.Ο ΟΦΗ,που βιώνει την πιο δύσκολη και μεταβατική περίοδο της ιστορίας του,διαθέτει ένα υλικό με καλούς,μεν,παίχτες,καθόλου όμως "δεμένους" μεταξύ τους.Η διοίκηση του όμως,θεώρησε πως το προπονητικό δίδυμο Παπαβασιλείου-Σηφάκη είναι υπεύθυνο για τη μέτρια πορεία της ομάδας και το έδιωξε.Μα πώς μπορείς να κρίνεις μέσα σ'ένα μήνα τη δουλειά και την πορεία ενός ανθρώπου,ο οποίος έχει να διαχειριστεί ένα εντελώς καινούργιο υλικό.Τον αφήνεις να δουλέψει,και τα αποτελέσματα γρήγορα ή αργά θα φανούν.Αλλά αυτό είναι το θέμα εδώ στην Ελλάδα.Τα θέλουμε όλα και τα θέλουμε τώρα.Χωρίς να μας νοιάζουν οι δυσκολίες,οι συγκυρίες ή ό,τι άλλο,εμείς θέλουμε με το ελάχιστο κόστος να τα καταφέρουμε όλα στη στιγμή.Και ακόμα τώρα κι αν ανέβει ο ΟΦΗ με το νέο κόουτς,είμαστε σίγουροι πως κι αυτός σε λίγο καιρό θα εκδιωχθεί σαν ανεπαρκής.Και αυτό θα συνεχίζεται σαν γαιτανάκι.Και φέρνουμε το παράδειγμα του ΟΦΗ επειδή είναι επίκαιρο.Τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν σε όλες τις ελληνικές ομάδες,σε όλα τα σπορ.Έτσι,όμως,δουλειά δε γίνεται σε βάθος χρόνου.Πρέπει να υπάρχει μια υπομονή,μία στοιχειώδης πίστωση χρόνου,μία "πολιτική" που θα εξασφαλίζει και τα αποτελέσματα σε βάθος χρόνου.Κάτι τέτοιο συμβαίνει,π.χ.,στον Εργοτέλη όπου ο Νίκος Καραγεωργίου διανύει ήδη τον πέμπτο χρόνο του σαν προπονητής του.Από τα ελάχιστα παραδείγματα στον ελλαδικό χώρο.Γιατί στο εξωτερικό,τί να πρωτοαναφέρουμε.Αρσέν Βενγκέρ,Άλεξ Φέργκιουσον και τόσοι άλλοι έμειναν για δεκαετίες ολόκληρες στις ομάδες τους,τους εμφύσηασαν τη φιλοσοφία τους,έφτιαξαν το "DNA" τους,έβγαλαν παίκτες.Και όλα αυτά,γιατί πολύ απλά υπήρχε πρόγραμμα και διάθεση για υπομονή από τα αφεντικά.Και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε.
Κάποια στιγμή,κι εμείς έτσι θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε.Να έχουμε υπομονή,να έχουμε σταθερές,πρόγραμμα,αρχές.Να μάθουμε να εκτιμούμε κάποια πράγματα,να μην τα θέλουμε όλα εδώ και τώρα,να μην απαξιώνουμε τους πάντες και τα πάντα στο βωμό της πρόσκαιρης ευχαρίστησης,να μην πανικοβαλόμαστε χωρίς να κρίνουμε πρώτα.Τώρα θα μου πείτε "τί μας λες αυτά ρε αδερφέ,εμείς έτσι είμαστε και έτσι γουστάρουμε να είμαστε.."(για να το πούμε και λαικά).Κι ίσως να'χετε και δίκιο.Δύσκολο να αλλάξει ο άνθρωπος.Μπορεί,όμως,τουλάχοστον να προσπαθήσει να γίνει έστω και λίγο καλύτερος.Και πού θα πάει..Με τον καιρό θα γίνουμε όπως πρέπει..Είπαμε,με υπομονή όλα γίνονται..

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009

ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΟΥΝ ΑΡΑΓΕ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ?

Το πιθανότερο σενάριο,πλέον,σύμφωνα με το ρεπορτάζ και με τα όσα ακούγονται,λέγονται και γράφονται είναι πως οδεύουμε προς τις κάλπες τον επόμενο μήνα και συγκεκριμένα στις 4 Οκτώβρη.Σίγουρο δεν είναι ακόμα,είναι όμως αυτό το οποίο όπως το ΠΑΣΟΚ ευαγγελίζεται πρέπει να γίνει άμεσα,ώστε να απαλαγεί η χώρα από τον "βραχνά" που λέγεται Νέα Δημοκρατία και να βγει έτσι από την οικονομική-και γενικότερη-κρίση.
Όμως,αλήθεια,τί είναι αυτό που κάνει τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να πιστεύουν πως μπορούν,άμεσα κιόλας,να αντιστρέψουν την υπάρχουσα κατάσταση?Είναι κάτι τέτοιο πιθανό και δυνατό?Και ναι και όχι.
Όχι,από την άποψη πως μέχρι στιγμής,τουλάχιστον,δεν έχουμε ακούσει κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα από τον Γιώργο Παπανδρέου.Μία χάραξη μιας συγκεκριμένης πολιτικής και πορείας όσο χρόνο βρίσκεται στην αρχηγία του ΠΑΣΟΚ.Σίγουρα τώρα θα εκπονηθούν προγράμματα,σχέδια,σποτάκια.Θα είναι όμως όλα όσα λένε και προβάλλονται αληθινά?Μπορεί πράγματι ο Γιώργος να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση και να την οδηγήσει εκ νέου σε ασφαλή μονοπάτια?Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ φαίνεται να είναι ένα έντιμο πρόσωπο,μία "καλή" φυσιογνωμία,με φιλελεύθερη προσωπικότητα και με καλές προθέσεις για τον τόπο.Φτάνει,όμως,αυτό?Εδώ χρειάζονται κι άλλες αρετές.Απαιτείται αρτιότητα,ηγετικός ρόλος,δυναμική,αντοχή στους "τριγμούς".Και ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ,ο Γ.Παπανδρέου δεν έδειξε να τα έχει όλα αυτά σε μεγάλο βαθμό.Δεν "έβγαλε" τον απαιτούμενο δυναμισμό,όπως μπορούμε να πούμε,για παράδειγμα,πως τον έβγαλε ο Αλέκος Αλαβάνος ο οποίος δεν ήταν λίγες οι φορές που,ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εξαπέλυσε δριμύτατες επιθέσεις και με βαρείς χαρακτηρισμούς προς τον πρωθυπουργό.Γενικά,ο Γιώργος Παπανδρέου δεν εμπνέει μία σιγουριά και δεν μπορεί εύκολα να πείσει κάποιον αναποφάσιστο ή απογοητευμένο να ρίξει ψήφο στο ΠΑΣΟΚ.
Επειδή,όμως,κάθε νόμισμα έχει και δύο όψεις,υπάρχει και η λογική που λέει πως πρώτα θα πρέπει να πάρει την ευκαιρία του και να γίνει πρωθυπουργός ο Γιώργος κι ύστερα να τον κρίνουμε,εκ του αποτελέσματος φυσικά.Μπορεί να μην είναι ο πολιτικός που θα βγει να μιλήσει κι όλοι από κάτω θα ζητωκραυγάσουν από θαυμασμό,είναι όμως ο πολιτικός που με τη σύνεση του,τον φιλελευθερισμό του και την στήριξη του "γερού" πολιτικού υπόβαθρου που ονομάζεται ΠΑΣΟΚ,θα μπορέσει να γίνει αυτό που όλοι θέλουμε και περιμένουμε:ένας πολιτικός που θα φέρει στην χώρα την χαμένη της διαφάνεια,που θα την βγάλει από τη μιζέρια και που θα την οδηγήσει σε έναν σωστό δρόμο,στρωμένο από ήθος,κοινωνική αλληλεγύη.Ας του δώσουμε,λοιπόν,πρώτα την ευκαιρία που του πρέπει κι ύστερα,αν δούμε πως τα πράγματα δεν αλλάζουν,τότε τον "στήνουμε" στον τοίχο.Εξάλλου,με δεδομένους και τους τριγμούς στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ,δε νομίζουμε πως υπάρχει κι άλλη λύση εκτός του ΠΑΣΟΚ.Εκτός κι αν είμαστε πια τόσο μαζοχιστές και καημένοι,ώστε να ανεχτούμε άλλη μία "μπλε" θητεία...

Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

O "ΜΠΑΡΑΚ ΟΜΠΑΜΑ" ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Το όνομα Τζεμ Οζντεμίρ,προφανώς δεν σας λέει τίποτα.Στους Γερμανούς και στους Τούρκους πολίτες,όμως,λέει πάρα πολλά και εκφράζει ακόμη περισσότερα.Πρόκειται για τον ηγέτη των Πρασίνων στη Γερμανία,ο οποίος είναι γόνος Τούρκων μεταναστών.Αυτό το στοιχείο είναι που κάνει ιδιαίτερο τον 44χρονο πολιτικό-όχι μόνο κατάφερε να ενσωματωθεί πλήρως στην γερμανική κοινωνία και λογική,αλλά πέτυχε και το να αναδειχθεί σε σημαίνον πρόσωπο της γερμανικής και ευρωπαικής πολιτικής.Και είναι ο πρώτος μετανάστης που καταφέρνει κάτι τέτοιο.Επιπλέον,επιτεύγματα όπως η τίμησή του με το βραβείο "multi-culti" ως πολυ-πολιτισμική προσωπικότητα και με το βραβείο Ιπεκτσί,ως πρεβευτής της ελληνοτουρκικής φιλίας,μόνο απαρατήρητα δεν μπορούν να περάσουν.
Η παρομοίωσή του με τον Αμερικανό πρόεδρο Ομπάμα,δεν είναι καθόλου τυχαία,αφού οι επιδιώξεις και οι πολιτικές τους δείχνουν να έχουν πολλά κοινά.Ένας "διαφορετικός" που νίκησε το κατεστημένο και το καθιερωμένο και που πρεσβέυει αρχές όπως αυτή της κοινωνίας των ίσων ευκαιριών,της διαφορετικότητας,της ανθρωπιάς.Που οραματίζεται μια κοινωνία μέσα στην οποία τα πράγματα πάντα θα μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο και πάντα προς όφελος του ανθρώπου και του κοινωνικού συνόλου.Ο χαρακτηρισμός του,λοιπόν,από τους "Financial Times" ως "Ομπάμα της Ευρώπης" είναι μάλλον επιτυχημένος.
Όσον αφορά στους στόχους του κόμματός του για τις επερχόμενες Γερμανικές εκλογές τον Σεπτέμβρη,ο Οζντεμίρ τονίζει πως θέλει να κάνει τους Πρασίνους τρίτο κόμμα στην γερμανική βουλή,πάνω από κομμουνιστές και φιλελευθέρους.Το κεντρικό σλόγκαν του κόμματος είναι "Green New Deal":έμφαση και συγκέντρωση στην περιβαλλοντική ανάπτυξη,η οποία με τη σειρά της θα φέρει και την οικονομική και κοινωνική σταθερότητα.
Αυτός,λοιπόν,είναι ο Τζεμ Οζντεμίρ.Ένας Τούρκος μετανάστης στη Γερμανία,που κατέληξε να είναι αρχηγός κόμματος στη χώρα αυτή.Αντιπροσωπεύοντας ιδέες και συνθήματα που όμοιά τους δεν συνηθίζουμε να ακούμε σε καμία ευρωπαική χώρα.Ιδέες φιλελεύθερες,δημοκρατικές,με έμφαση στο περιβάλλον και στην διαφορετικότητα της κοινωνίας.Καλό θα ήταν αυτά τα παραδείγματα να μας ανοίγουν τα μάτια εμάς των Ελλήνων.Και τα δικά μας,των απλών ανθρώπων και των πολιτικών.Γιατί εμάς,το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι το πως θα απομονώσουμε και θα διώξουμε τους μετανάστες,το πως θα χτίσουμε σπιτάκια και επάυλεις είς βάρος του φυσικού μας πλούτου,το πως θα αποτρέψουμε τον κάθε ξένο να σηκώσει την ελληνική σημαία στην παρέλαση(άλλος "δημοκρατικός" θεσμός αυτές οι παρελάσεις...)και το πως θα του φορτώσουμε ό,τι κακό συμβαίνει στην κοινωνία μας.Προβληματιζόμαστε για το πότε θα κάνουμε εκλογές ή ανασχηματισμό(λες και θα αλλάξει κάτι...)και για το αν έχει δίκιο ο Αλέξης ή ο Αλέκος-ένας αξιόλογος πολιτικός ιδεολογικός χώρος υπήρχε στην Ελλάδα,πάει μας τέλειωσε κι αυτός.Δεν υποστηρίζουμε πως και στην Γερμανία όλα είναι αγγελικά πλασμένα,εξαιτίας του παραδείγματος του Οζντεμίρ.Σαφώς και δεν είναι.Το να κατορθώνει,όμως,ένας μετανάστης να διεκδικεί ακόμα και την διακυβέρνηση της χώρας-έστω και μέσω συνεργασίας-είναι ένα βήμα προς τα εμπρός.Είναι κάτι που καταδεικνύει πρόοδο στην σκέψη και την αντίληψη κάποιων πραγμάτων και καταστάσεων από τους εκεί ανθρώπους.Την ώρα που εμείς βαδίζουμε όλο και προς τα πίσω,καλό θα ήταν μέσω του παραδείγματος του Οζντεμίρ να συλλογιστούμε τί πράγματι έχει αξία στην κοινωνία που ζούμε:το να κάνουμε τον "διαφορετικό" να υποφέρει τονίζοντάς του συνεχώς με άσχημο τρόπο αυτή του την "διαφορετικότητα" ή το να τον κάνουμε να νιώσει "δικός" μας,εξηγώντας του πως αυτή του η "διαφορετικότητα" είναι που τον κάνει και ξεχωριστό?Στο χέρι μας είναι να υποστηρίξουμε την δεύτερη απάντηση...