Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

O "ΜΠΑΡΑΚ ΟΜΠΑΜΑ" ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Το όνομα Τζεμ Οζντεμίρ,προφανώς δεν σας λέει τίποτα.Στους Γερμανούς και στους Τούρκους πολίτες,όμως,λέει πάρα πολλά και εκφράζει ακόμη περισσότερα.Πρόκειται για τον ηγέτη των Πρασίνων στη Γερμανία,ο οποίος είναι γόνος Τούρκων μεταναστών.Αυτό το στοιχείο είναι που κάνει ιδιαίτερο τον 44χρονο πολιτικό-όχι μόνο κατάφερε να ενσωματωθεί πλήρως στην γερμανική κοινωνία και λογική,αλλά πέτυχε και το να αναδειχθεί σε σημαίνον πρόσωπο της γερμανικής και ευρωπαικής πολιτικής.Και είναι ο πρώτος μετανάστης που καταφέρνει κάτι τέτοιο.Επιπλέον,επιτεύγματα όπως η τίμησή του με το βραβείο "multi-culti" ως πολυ-πολιτισμική προσωπικότητα και με το βραβείο Ιπεκτσί,ως πρεβευτής της ελληνοτουρκικής φιλίας,μόνο απαρατήρητα δεν μπορούν να περάσουν.
Η παρομοίωσή του με τον Αμερικανό πρόεδρο Ομπάμα,δεν είναι καθόλου τυχαία,αφού οι επιδιώξεις και οι πολιτικές τους δείχνουν να έχουν πολλά κοινά.Ένας "διαφορετικός" που νίκησε το κατεστημένο και το καθιερωμένο και που πρεσβέυει αρχές όπως αυτή της κοινωνίας των ίσων ευκαιριών,της διαφορετικότητας,της ανθρωπιάς.Που οραματίζεται μια κοινωνία μέσα στην οποία τα πράγματα πάντα θα μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο και πάντα προς όφελος του ανθρώπου και του κοινωνικού συνόλου.Ο χαρακτηρισμός του,λοιπόν,από τους "Financial Times" ως "Ομπάμα της Ευρώπης" είναι μάλλον επιτυχημένος.
Όσον αφορά στους στόχους του κόμματός του για τις επερχόμενες Γερμανικές εκλογές τον Σεπτέμβρη,ο Οζντεμίρ τονίζει πως θέλει να κάνει τους Πρασίνους τρίτο κόμμα στην γερμανική βουλή,πάνω από κομμουνιστές και φιλελευθέρους.Το κεντρικό σλόγκαν του κόμματος είναι "Green New Deal":έμφαση και συγκέντρωση στην περιβαλλοντική ανάπτυξη,η οποία με τη σειρά της θα φέρει και την οικονομική και κοινωνική σταθερότητα.
Αυτός,λοιπόν,είναι ο Τζεμ Οζντεμίρ.Ένας Τούρκος μετανάστης στη Γερμανία,που κατέληξε να είναι αρχηγός κόμματος στη χώρα αυτή.Αντιπροσωπεύοντας ιδέες και συνθήματα που όμοιά τους δεν συνηθίζουμε να ακούμε σε καμία ευρωπαική χώρα.Ιδέες φιλελεύθερες,δημοκρατικές,με έμφαση στο περιβάλλον και στην διαφορετικότητα της κοινωνίας.Καλό θα ήταν αυτά τα παραδείγματα να μας ανοίγουν τα μάτια εμάς των Ελλήνων.Και τα δικά μας,των απλών ανθρώπων και των πολιτικών.Γιατί εμάς,το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι το πως θα απομονώσουμε και θα διώξουμε τους μετανάστες,το πως θα χτίσουμε σπιτάκια και επάυλεις είς βάρος του φυσικού μας πλούτου,το πως θα αποτρέψουμε τον κάθε ξένο να σηκώσει την ελληνική σημαία στην παρέλαση(άλλος "δημοκρατικός" θεσμός αυτές οι παρελάσεις...)και το πως θα του φορτώσουμε ό,τι κακό συμβαίνει στην κοινωνία μας.Προβληματιζόμαστε για το πότε θα κάνουμε εκλογές ή ανασχηματισμό(λες και θα αλλάξει κάτι...)και για το αν έχει δίκιο ο Αλέξης ή ο Αλέκος-ένας αξιόλογος πολιτικός ιδεολογικός χώρος υπήρχε στην Ελλάδα,πάει μας τέλειωσε κι αυτός.Δεν υποστηρίζουμε πως και στην Γερμανία όλα είναι αγγελικά πλασμένα,εξαιτίας του παραδείγματος του Οζντεμίρ.Σαφώς και δεν είναι.Το να κατορθώνει,όμως,ένας μετανάστης να διεκδικεί ακόμα και την διακυβέρνηση της χώρας-έστω και μέσω συνεργασίας-είναι ένα βήμα προς τα εμπρός.Είναι κάτι που καταδεικνύει πρόοδο στην σκέψη και την αντίληψη κάποιων πραγμάτων και καταστάσεων από τους εκεί ανθρώπους.Την ώρα που εμείς βαδίζουμε όλο και προς τα πίσω,καλό θα ήταν μέσω του παραδείγματος του Οζντεμίρ να συλλογιστούμε τί πράγματι έχει αξία στην κοινωνία που ζούμε:το να κάνουμε τον "διαφορετικό" να υποφέρει τονίζοντάς του συνεχώς με άσχημο τρόπο αυτή του την "διαφορετικότητα" ή το να τον κάνουμε να νιώσει "δικός" μας,εξηγώντας του πως αυτή του η "διαφορετικότητα" είναι που τον κάνει και ξεχωριστό?Στο χέρι μας είναι να υποστηρίξουμε την δεύτερη απάντηση...